Dziecięca matematyka to koncepcja wspomagania rozwoju umysłowego dzieci wraz z edukacją matematyczną realizowana tak, aby zapewnić im sukcesy w nauce. Jej autorką jest prof. Edyta Gruszczyk – Kolczyńska.
Istotą wspomagania rozwoju jest mądrze organizowany proces uczenia się dzieci. Najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka, stanowiące budulec z którego dziecięcy umysł tworzy pojęcia i umiejętności.
OBSZARY wyszczególnione w EDUKACJI MATEMATYCZNEJ E.Gruszczyk – Kolczyńskiej
- Orientacja przestrzenna;
- Rytmy;
- Liczenie;
- Rachowanie;
- Wiązanie przyczyny ze skutkiem. Rozumienie sensu równości i nierówności;
- Klasyfikacja;
- Kształtowanie pojęcia liczby;
- Układanie i rozwiązywanie zadań z treścią;
- Mierzenie długości;
- Mierzenie płynów;
- Waga i ważenie;
- Mierzenie czasu – kalendarze i zegar;
- Intuicje i zarys pojęć geometrycznych;
- Mała ekonomia;
- Konstruowanie gier.
W procesie uczenia pamiętamy, że:
- Matematyki uczymy przez modelowanie (pokazujemy „jak”).
- Organizujemy sytuacje, w których dziecko gromadzi doświadczenia.
- Gwarantujemy wielość doświadczeń (budulec poznania), dzięki czemu następuje budowanie schematów, struktur poznawczych oraz kształtują się reprezentacje umysłowe, w tym wiadomości i umiejętności matematyczne.
- Dziecko powinno mówić dużo => nazywa sens wykonywanych czynności, dostrzega to co dla niego ważne (diagnoza dziecięcego rozumowania). Nauczyciel mówi maksymalnie 7-9 słów jednorazowo.
- Zachowujemy porządek merytoryczny – można realizować więcej, ale nie wolno pominąć żadnego z obszarów edukacji matematycznej.
- Szanujemy dziecięcą logikę.
- Dbamy o jakość doświadczeń, o ich różnorodność i intensywność.